നൊന്തുപെറ്റമ്മതന്‍ മാറിലുറങ്ങുന്ന
കുഞ്ഞിളം പൈതലെക്കട്ടെടുത്താല്‍ .
നൊമ്പരം കൊണ്ടവള്‍ തട്ടിത്തകര്‍ക്കു
മേതംബരം വാഴുന്ന രാജനേയും.
പൊണ്ണനുറുമ്പുതൊട്ടാനയുമീച്ചയും
വണ്ണം പെരുത്തതിമിംഗലവും
പെണ്ണല്ല യുണ്ണിക്കു ജന്മംകൊടുക്കുകില്‍
മണ്ണിലും വിണ്ണിലുമമ്മതന്നെ...
അമ്മതന്‍ സ്നേഹം നശിക്കില്ലോരിക്കലും
യമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന്‍ വിശുദ്ധി പോലെ..
അമ്മതന്‍ ശൌര്യം ശമിക്കില്ലൊരിക്കലും
അമ്മധരിത്രിതന്നുണ്‍മ്മയോളം
കണ്ണിണ കത്തിച്ചോരീറ്റപ്പുലിയായി
ഉണ്ണിയെത്തേടിയലയുമെന്നും
അവള്‍ ഉള്ളിണതേടി.. അലയുമെന്നും..
****
No comments:
Post a Comment