Monday, October 28, 2013

സൂര്യതപം

നിര്‍മ്മലേ....മുഗ്ധലാവണ്യധാമമേ 
നമ്രമുഖിയായിക്കണ്ടതില്ലല്ലോ നിന്നെ 
വന്നനേരം പാതിയന്ധനായ്ക്കാര്‍മുകില്‍ 
ക്കല്ലോലമാലകള്‍ നീന്തിക്കടന്നു ഞാന്‍ ?!

കണ്ണിമചിമ്മാതുഷസ്സായഹസ്സായി 
യുമ്മവെച്ചുജ്ജ്വലതേജസ്വിയാക്കി ഞാന്‍
പൊന്നിന്‍ കതിരൊളിത്തൂവലാല്‍ നിന്മേനി
മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നരുണിമകണ്ടുഞാന്‍

കര്‍മ്മകാണ്ഡം കരിന്തിരിയാകവേ 
ഇന്നുമെന്നുമെന്‍ സന്ദേഹമായിനീ 
വെണ്ണിലാവാപിതന്‍ തീരത്തുതിങ്കളാല്‍
ഉണ്‍മതേടുന്നവോ ഉന്മാദിയാവുമോ?

(പെയിന്റിംഗ് കടപ്പാട് : സുഹറ ചാലില്‍ )

Wednesday, October 23, 2013

ഞാനുണ്ടായിട്ടും......

ഇന്നലെ നീ 
കുറിച്ചിട്ട വരികളില്‍ 
മധുരത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ
ഒരല്‍പ്പം കയ്പ്പുണ്ടെന്നു
ഞാനറിഞ്ഞില്ല.
ഞാനുണ്ടായിട്ടും
ഏകാന്തതയുടെ
പായല്‍ച്ചതുപ്പില്‍
കയ്പും ചവര്‍പ്പും
നുണഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നതും,
സന്ധ്യയുടെ നെറ്റിയില്‍
സിന്ദൂരം ചാര്‍ത്തി
പകല്‍ പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍
നിന്റെ മൌനം
രാവിന്‍റെയുറക്കം കെടുത്തിയതും,
മഴയാല്‍ കുതിര്‍ന്ന ഭൂമിക്കു
നിന്റെ കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍,
ഒരു ഭാരമായി മാറിയതും,
നിലാവ് കാണാന്‍ കൊതിച്ചുപോയ
കറുത്ത ആകാശത്തില്‍
ഒരു വെള്ളിടിപോലെ
പ്രതീക്ഷകള്‍ കെട്ടുപോയതും,
നിനക്കായി മാത്രം പുലരുന്ന
ഉഷസ്സിന്റെ നിര്‍മ്മാല്യം
അണിയാനാവാതെപോയതും.....

ഞാനുണ്ടായിട്ടും
നീയെന്നെയറിയാതെ
അലയുകയാണെന്നും
ഇന്ന് നീയറിയുക !
*****