നമോവാകം

നഷ്ടവസന്തം വീണ്ടും
പൂക്കളാൽ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു..!
വിളിക്കാതെ വന്നുകയറിയ
ഇഷ്ടസൌഹൃദങ്ങളുടെ
ആകസ്മികതയിൽ,
എന്നോ മണ്ണടിഞ്ഞ
ഓർമ്മകളുടെ
വരണ്ടുണങ്ങിയ
വിത്തുകൾ
ഉണർന്നുയിരെടുത്തു
ദലമുകുളിതയാവുന്നു..!
ആരുടെ മാന്ത്രിക വിരലുകളാണ്
ഈ മുറിഞ്ഞുപോയ തന്തികളെ
മാസ്മരികവശ്യതയോടെ
വീണ്ടും മീട്ടിയത്..?
നരച്ചുമരിച്ച സൂര്യനും
വിളറിവിറയ്ക്കുന്നൊരമ്പിളിയും
വഴിയറിയാതെ കറങ്ങുന്ന
മൂവന്തിമുക്കിലൊരുജ്ജ്വല
നവതാരകം..!
കിഴക്കുനിന്നെത്തിയ
സിദ്ധരെപ്പോലെ
വീണ്ടുമൊരു പ്രതീക്ഷയുടെ
യൌവനം സ്വപ്നം കാണാൻ
അറിയാതെയെന്കിലും
അവസരം തന്നവനു നന്ദി..
സ്നേഹം മാത്രമാണ്
സ്വർഗ്ഗമെന്നറിയിച്ച
സതീർത്ഥ്യരേ
നമോവാകം.